اگر تاکنون در هنگام عصبانیت خود را با چشمانی اشکبار دیده‌اید، ممکن است از خود بپرسید: “چرا وقتی عصبانی می‌شوم گریه می‌کنم؟” در حالی که برخی از مردم در هنگام عصبانیت فریاد می‌زنند و جیغ می‌کشند، برخی از افراد وقتی خشمگین می‌شوند، گریه می‌کنند. بسته به شرایط، این اتفاق می‌تواند گیج‌کننده، خجالت‌آور و آزاردهنده باشد، بنابراین ممکن است از خود بپرسید که چرا این اتفاق می‌افتد.
سابرینا رومانوف، روانشناس، روانشناس بالینی و استاد دانشگاه یشیوا، شهر نیویورک، می‌گوید: گریه‌کردن درواقع یک پاسخ بسیار رایج به خشم است، زیرا عصبانیت معمولا نتیجه احساس آسیب یا غم است.
رومانوف می‌گوید: «ابراز خشم در ابتدا می‌تواند راحت‌تر باشد، نسبت به پذیرفتن آسیب که با اعتراف و نشان‌دادن ناراحتی همراه است». او می‌گوید هنگامی که خشم خود را ابراز می‌کنید، راحت‌تر می‌توانید به درد و سایر احساسات ریشه‌ای مرتبط به آن دسترسی پیدا کنید، به همین دلیل است که ممکن است هنگام عصبانیت گریه کنید.
در این مقاله از زردنیوز آن‌چه باید در مورد واکنش عاطفی خود نسبت به احساس خشم و چگونگی مدیریت آن بدانید، آورده شده است.
دلایلی که در زمان عصبانی‌شدن، بخاطر آن گریه می‌کنید.
خشم می‌تواند باعث بیرون‌ریختن احساسات زیادی شود، از پرخاشگری و منفی‌بافی گرفته تا حس غم و ناراحتی و افسردگی. رومانوف در زیر به توضیح برخی از واکنش‌های احساسی که افراد در پاسخ به خشم تجربه می‌کنند، می‌پردازد.
پرخاشگری
می‌تواند شامل رفتار خشونت‌آمیز یا واکنش آشکار، مانند شکستن اشیا یا مشت‌زدن به دیوار باشد. از سویی دیگر، افراد خشم خود را به‌صورت غیرمستقیم و با طعنه ابراز می‌کنند – این کار به آنها اجازه می‌دهد تا محرک‌های رفتار عصبی خود را به روشی قابل قبول از بین ببرند.
افسردگی و اضطراب
شایع‌ترین واکنش‌های احساسی ثانویه به خشم، افسردگی و اضطراب است.
در سنین پایین به ما آموختند که خشم مخرب است و وابستگی‌ها و روابط را تهدید می‌کند. بنابراین، همیشه ما تمام تلاش خود را می‌کنیم تا دیگران را از خشم خود محافظت کنیم و آن را با احساساتی که حداقل در ظاهر کمتر تهدیدکننده هستند مانند افسردگی و اضطراب جایگزین کنیم. نتیجه این می‌شود که ما باید سنگینی بار این احساسات ناراحت‌کننده درونی را تحمل کنیم.
“گریه نشانه فیزیکی آزادسازی احساسات است که می‌تواند شامل خشم و غم باشد.”
– سابرینا رومانوف، روانشناس
نقد
همچنین مردم وقتی عصبانی هستند، تمایل به منتقدشدن دارند. آنها به‌جای این‌که به‌طور سازنده مشکل را حل کنند، به دنبال عیب و نقص در دیگران هستند تا بتوانند تلافی کنند.
مزایا و معایب گریه‌کردن وقتی عصبی هستید
رومانوف برخی از مزایا و معایب گریه‌کردن در هنگام عصبانیت را فهرست کرده است.
فواید گریه‌کردن در هنگام عصبانیت
گریه نوعی خودتسکینی است؛ شما را مجبور می‌کند نفس خود را تنظیم و کنترل کنید، روی الگوهای دم و بازدم تمرکز کرده و ضربان قلب خود را کاهش دهید تا زمانی که به آرامش برگردید.
گاهی‌اوقات به عنوان اشک خشم نیز از آن نام برده می‌شود، تمایل به گریه در هنگام عصبانیت، گاهی‌اوقات می‌تواند به‌عنوان روشی برای مقابله با احساسات شدیدی باشد که تجربه می‌کنید.
هیچ اشکالی ندارد که وقتی عصبانی می‌شوید، گریه کنید. گریه علامت ضعف نیست؛ بلکه نشان‌دهنده این است که شرایط برای شما اهمیت دارد و شما احساسات شدیدی نسبت به آن دارید. استفاده از احساسات به عنوان راهنما همیشه مفید است. اشک به شما کمک می‌کند تا درکتان در مورد خودتان و تاثیری که این موقعیت روی شما می‌گذارد، بیشتر شود.
گاهی‌اوقات مردم بیرون‌آمدن اشک‌های خود را به‌طور غیرمنتظره تجربه می‌کنند. این می‌تواند نشان‌دهنده این باشد که آنها آگاهی یا بینش کمی نسبت به شدت واکنش‌های عاطفی خود دارند. اشک می‌تواند مانند یک قطب‌نما عمل کند و شما را به مناطقی از درونتان هدایت کند که نیاز به بررسی و پردازش عمیق‌تری دارند.
مضرات گریه‌کردن در هنگام عصبانیت
وقتی در شرایطی قرار می‌گیرید که نمی‌خواهید دیگران متوجه شوند که واقعا چه احساسی دارید، گریه‌کردن می‌تواند زیان‌آور باشد. ممکن است به این دلیل باشد که شما فکر می‌کنید احتمال دارد گریه‌کردن، شناخت آنها از شما را تغییر دهد.
به عنوان مثال، ممکن است فکر کنید که آنها شما را منفی می‌بینند، یا فکر می‌کنند که شما فریب‌کار هستید، به این نتیجه می‌رسند که نمی‌توانید شرایط را مدیریت کنید یا احترام خود را نزد آنها از دست می‌دهید.
معایب مربوط به گریه‌کردن در ارتباط با دیگران است و باید از شما جدا باشد تا بتوانید احساسات خود را در یک فضای خصوصی و امن ابراز کنید.
زمانی که احساس امنیت کردید باید تلاش کنید احساسات خود را در آغوش بگیرید و از آن استقبال کنید، زیرا آنها حقیقی بوده و کلید اطلاعات مهم در مورد نحوه واکنش شما به موقعیت‌های اطرافتان هستند.
جلوگیری از گریه‌کردن در هنگام عصبانیت
رومانوف چند استراتژی را به اشتراک می‌گذارد که می‌تواند به شما کمک کند تا با اشک‌ها و عصبانیت خود با روشی سلامت کنار بیایید.
نفس‌های عمیق بکش
خشم باعث به‌وجود آمدن تغییرات روانی و فیزیولوژیکی در بدن شما می‌شود، مانند افزایش ضربان قلب، فشار خون و آدرنالین. این تغییرات می‌تواند باعث سرعت در واکنش‌های شما شده و توانایی شما را برای تصمیم‌گیری منطقی کاهش دهد.
کشیدن نفس‌های عمیق راه خوبی برای آرام‌کردنتان است. لحظه‌ای درنگ و تمرکز روی نفس‌کشیدن به شما این امکان را می‌دهد که در تعامل و واکنش خود نسبت به شرایط آگاهانه‌تر برخورد کنید.
احساسات خود را به اشتراک بگذارید
بخشی از دلیل ادامه‌یافتن خشم این است که یک حد و مرزی زیرپا گذاشته شده و شما احساس می‌کنید که دیده نمی‌شوید یا با شما بدرفتاری می‌شود. خشم واکنش بزرگی است که نادیده‌گرفتن آن سخت است.
بنابراین، مهم است که احساسات خود را تحلیل کرده و با آنها ارتباط برقرار کنید. این بدان معنا نیست که شما باید یک طوفان خشمگین به‌پا کنید، بلکه باید آن را با یکی از دوستان یا اعضای خانواده خود درمیان بگذارید، یا ناراحتی‌های خود را در یک دفتر خاطرات بنویسید.
نوشتن افکارتان به شما این امکان را می‌دهد که شرایط را روشن‌تر ببینید، بفهمید دقیقا چه چیزی باعث خشم شما شده است و سپس به‌طور اثربخش‌تری پاسخ دهید. همین‌طور، داشتن یک دوست یا عضوی از خانواده که به طرز فکر او برای تایید و همدلی درمورد تجربه خود اعتماد دارید، می‌تواند به آرامش شما کمک کند.
آرامش خود را در جمع حفظ کنید
ممکن است شرایطی پیش بیاید که عصبانی شوید اما نخواهید در کنار افرادی که با آنها هستید، گریه کنید. به عنوان مثال، این شرایط ممکن است شامل عدم تمایل به گریه‌کردن در مقابل یک جمع بزرگ یا دربرابر افرادی باشد که احتمالا وضعیت شما را درک نمی‌کنند.
در این مواقع، فقط در صورتی باید به‌طور موقت گریه‌کردن خود را سرکوب کنید که این جلوگیری شما را از قراردادن در شرایط نامطلوب در موقعیتی که ممکن است منجر به انگ یا سوءتفاهم شود،حفظ کند.
اگر لازم است، به فردی که همراه او هستید بگویید که می‌خواهید کمی مکث کنید، موضوع را تغییر دهید یا در حال حاضر در این مورد صحبت نکنید، اما قصد دارید در زمانی دیگر که توانایی بیشتری برای صحبت‌کردن درباره این موضوع دارید، ادامه دهید. این کار به طرف مقابل این اطمینان را می‌دهد که شما منزوی نیستید و همچنین به شما فضایی می‌دهد تا خودتان را کنترل کنید.
شما همچنین می‌توانید سعی کنید افکاری را که باعث ریختن اشک شما می‌شوند را قسمت‌بندی کنید. به خودتان قول دهید که بعدا این احساسات را دوباره مرور خواهید کرد و سپس به کاری که باید انجام دهید، برگردید.
در این مواقع تجسم می‌تواند مفید باشد. به عنوان مثال، تصور کنید که افکارتان به‌صورت عکس‌های کارتونی به تصویر کشیده شده‌اند و سپس تصور کنید آنها را در امنیت کامل در یک کمد بایگانی قرار می‌دهید تا زمانی که فرصت مناسب‌تری برای بازبینی آنها داشته باشید.
اگر نمی‌توانید احساسات خود را کنترل کنید، همیشه این فرصت را دارید که موقعیت را ترک کنید. گاهی‌اوقات بهتر است خود را از آن موقعیت دور کنید، زمانی را برای جمع‌وجور کردن خود اختصاص دهید و سپس زمانی که کنترل بیشتری روی خود داشتید، پاسخ خود را بگویید.
احساسات خود را رها کنید
وقتی احساس امنیت می‌کنید – چه با کسانی که به آنها اعتماد دارید چه با خودتان – باید پذیرای اشک‌هایتان به عنوان نوعی تخلیه احساسی باشید. گریه یک ابزار درونی برای تنظیم عواطف است و در لحظاتی که نیاز به این تنظیم دارید، نباید در برابر آن مقاومت کنید. این یک مکانیسم داخلی برای بررسی و مدیریت احساسات شدید است.
چگونه وقتی عصبانی شدید، گریه را متوقف کنید؟
برخی از کارهایی که می‌توانید برای متوقف‌کردن گریه در هنگام عصبانیت انجام دهید عبارتند از تنفس عمیق، آرام‌سازی پیش‌رونده عضلانی، نوشتن روزانه، ورزش و مراقبه. این فعالیت‌ها می‌توانند به ایجاد یک واکنش آرام کمک کنند. همچنین می‌توانند استرس را کاهش داده و ممکن است به شما کمک کنند گریه نکنید. نوشیدن آب سرد، گذراندن دقایقی در خارج از منزل و خلوت‌کردن چند لحظه‌ای برای خود نیز می‌تواند به آرامش شما در آن لحظه کمک کند.
سخنی نهایی
گریه یک واکنش شایع به خشم است، زیرا عصبانیت اغلب در شرایطی ایجاد می‌شود که به شما آسیبی وارد شده است. گریه‌کردن می‌تواند باعث آزادسازی احساسات شده و به شما کمک کند عواطف خود را بهتر درک کنید.
با این حال، گریه‌کردن در جمع یا در کنار افرادی که با آنها راحت نیستید، می‌تواند خجالت‌آور و کسل‌کننده باشد. نفس‌های عمیق، تغییر موضوع، و کنار‌گذاشتن احساسات خود برای یک دقیقه و مرور مجدد آنها در زمان مناسب می‌تواند مفید باشد.
دیدگاهتان را بنویسید