مقدمه
به خرید یک دارایی یا یک کالا با هدف ایجاد درآمد یا افزایش ارزش (یا ارزش گذاری) آن سرمایه‌گذاری می‌گویند. ارزش گذاری (Appreciation) به افزایش ارزش یک دارایی در طول زمان اشاره دارد. وقتی فردی کالایی را به عنوان سرمایه‌گذاری خریداری می‌کند، هدف او مصرف کالا نیست، بلکه استفاده از آن در آینده برای ایجاد ثروت است.
یک سرمایه‌گذاری همیشه به هزینه‌های ارزشی امروز مربوط می‌شود (زمان، تلاش، پول یا دارایی). یعنی این منابع به امید بازدهی بیشتر از آنچه در ابتدا صرف‌شده است، برای خرید یک سرمایه‌گذاری جدید مصرف می‌شوند.
به عنوان مثال، یک سرمایه گذار ممکن است یک دارایی پولی را در حال حاضر با این ایده خریداری کند که دارایی وی در آینده درآمد ایجاد می‌کند یا بعداً به قیمت بالاتر برای کسب سود فروخته می‌شود. با ادامه این مطلب از زرد نیوز همراه باشید.
نکات مهم
- سرمایه‌گذاری شامل استفاده از سرمایه امروزی به منظور افزایش ارزش آن در طول زمان است.
- سرمایه‌گذاری مستلزم به کارانداختن سرمایه در قالب زمان، پول، تلاش و غیره، به امید بازدهی بیشتر در آینده نسبت به آنچه در ابتدا صرف‌شده است.
- سرمایه‌گذاری می‌تواند به هر وسیله یا مکانیزمی که برای ایجاد درآمد آتی مورد استفاده قرار می‌گیرد، از جمله اوراق قرضه، سهام، املاک و مستغلات، یا یک تجارت، در میان نمونه‌های دیگر انجام شود.
سرمایه‌گذاری چیست و به چه شکل انجام می‌شود
هدف سرمایه‌گذاری ایجاد درآمد و افزایش ارزش در طول زمان است. سرمایه گذاری می تواند به هر مکانیزمی که برای ایجاد درآمد آتی استفاده می شود اشاره داشته باشد. این شامل خرید اوراق قرضه، سهام، یا املاک و مستغلات، از جمله نمونه های دیگر است. علاوه بر این، خرید ملکی که ممکن باشد از آن برای تولید کالا استفاده کرد، می‌تواند سرمایه‌گذاری محسوب شود.
به طور کلی هر اقدامی که به امید افزایش درآمد آتی انجام شود نیز می‌تواند سرمایه‌گذاری محسوب شود. به عنوان مثال، هنگام تصمیم برای ادامه تحصیلات تکمیلی، هدف اغلب افزایش دانش و بهبود مهارت ها است (به امید درآمد بیشتر).
از آنجایی که سرمایه‌گذاری به سمت پتانسیل رشد یا درآمد آینده است، همیشه سطح مشخصی از ریسک مرتبط با سرمایه‌گذاری وجود دارد. سرمایه گذاری ممکن است هیچ درآمدی ایجاد نکند، یا ممکن است در طول زمان ارزش خود را از دست بدهد. به عنوان مثال، این احتمال نیز وجود دارد که شما در شرکتی سرمایه‌گذاری کنید که در نهایت ورشکست می‌شود یا در پروژه‌ای سرمایه‌گذاری کنید که محقق نمی‌شود. این مهمترین و اولین راهی است که پس انداز را می‌توانیم از سرمایه‌گذاری متمایز کنیم.
به عبارت دیگر، پس انداز یعنی نگهداری پول برای استفاده در آینده که لازم نیست هیچ ریسکی انجام دهیم. در حالی که سرمایه‌گذاری یعنی استفاده از دارایی کنونی با هدف کسب درآمد و سود در آینده که مشخصا تا حدی شامل ریسک می‌شود.
انواع سرمایه‌گذاری
سرمایه‌گذاری اقتصادی
در یک کشور یا یک ملت، رشد اقتصادی با سرمایه‌گذاری مرتبط است. هنگامی که شرکت‌ها و سایر نهادها شیوه‌های سرمایه‌گذاری تجاری مناسبی را به کارمی‌گیرند، معمولاً رشد اقتصادی نتیجه آن می‌شود.
برای مثال، اگر یک نهاد تجاری به تولید کالا مشغول باشد، ممکن است قطعه‌ای جدید را بسازد یا بخرد که به او اجازه می‌دهد کالاهای بیشتری را در مدت زمان کوتاه‌تری تولید کند. این امر باعث می‌شود میزان تولید آن نهاد، افزایش یابد. در ترکیب با فعالیت‌های بسیاری از شرکت‌های دیگر، این افزایش تولید می‌تواند باعث افزایش تولید ناخالص داخلی (GDP) یک کشور شود.
ابزار سرمایه‌گذاری
یک بانک سرمایه‌گذاری خدمات مختلفی را به افراد و مشاغل ارائه می‌دهد. این خدمات طوری طراحی شده‌اند تا به افراد و کسب و کار‌ها کمک کنند تا سریعتر رشد درآمد داشته باشند.
بانکداری سرمایه‌گذاری ممکن است به بخش خاصی از بانکداری مرتبط شود که به ایجاد سرمایه برای سایر شرکت‌ها، دولت‌ها و نهادها اشاره دارد. بانک‌های سرمایه‌گذاری اوراق بدهی و سهام جدید را برای همه انواع شرکت‌ها پذیره‌نویسی می‌کنند علاوه بر این خدماتی دیگر را ارائه می‌دهند که به اختصار ذکر می‌کنیم. یک بانک سرمایه‌گذاری به فروش اوراق بهادار شرکت‌ها کمک می‌کند. و به تسهیل ادغام و تملک، سازمان‌دهی مجدد، و معاملات واسطه‌ای برای مؤسسات و سرمایه‌گذاران خصوصی کمک می‌کنند. بانک‌های سرمایه‌گذاری همچنین به شرکت‌هایی که برای اولین بار در نظر دارند سهام خود را به صورت عمومی منتشر کنند، مانند عرضه اولیه عمومی (IPO) راهنمایی ارائه می‌دهند.
سوداگری در برابر سرمایه‌گذاری
سوداگری فعالیتی کاملا متمایز از سرمایه گذاری است. سرمایه گذاری شامل خرید یک دارایی با هدف نگهداری بلند مدت آن است. در حالی که سوداگری یعنی تلاش برای سرمایه گذاری بر ناکارآمدی‌های بازار با هدف کسب سود کوتاه مدت است. مالکیت (دارایی) عموماً هدف سوداگران نیست. اما در عین حال سرمایه گذاران اغلب به دنبال این هستند که در طول زمان، سبد خود را از دارایی‌های مختلف پر کنند.
اگرچه سوداگران اغلب تصمیمات آگاهانه می‌‌گیرند، سوداگری معمولاً نمی‌تواند به عنوان یک نوع سرمایه گذاری طبقه‌بندی شود. سوداگری به طور کلی یک فعالیت با ریسک بالاتر از سرمایه گذاری معمول در نظر گرفته می‌شود (اگرچه این می تواند بسته به نوع سرمایه گذاری متفاوت باشد). برخی از کارشناسان سوداگری را با قمار مقایسه می‌کنند، اما صحت این قیاس ممکن است به نظر وابسته شخصی باشد.
تفاوت بین سرمایه‌گذاری و شرط‌بندی یا قمار چیست؟
در یک سرمایه‌گذاری، شما به یک فرد یا نهاد پولی ارائه می‌کنید تا برای رشد یک کسب و کار، شروع پروژه جدید یا حفظ درآمد روزانه، استفاده شود. سرمایه گذاری، باینکه می‌تواند دارای ریسک باشد، بازده مورد انتظار مثبتی دارند. از سوی دیگر، قمار بر اساس شانس و بدون کار‌کردن پول است. قمارها بسیار پرخطر هستند و همچنین در بیشتر موارد بازده مورد انتظار منفی دارند (مثلاً در کازینو).
آیا سرمایه‌گذاری مثل سوداگری است؟
نه واقعا. یک سرمایه گذاری معمولاً یک تعهد بلند مدت است که در آن سود حاصل از به کارانداختن پول می‌تواند چندین سال طول بکشد تا به ثمره برسد. سرمایه‌گذاری‌ها معمولاً فقط وقتی انجام می‌شوند که بررسی دقیق و آنالیز مناسب را برای درک ریسک و مزایایی که ممکن است داشته باشد، انجام داده باشیم. از سوی دیگر، سوداگری یک جور قمار صرفا جهت دار بر روی قیمت چیزی است و اغلب به صورت کوتاه مدت انجام می‌شود.
چه نوع سرمایه‌گذاری‌هایی می‌توانم انجام دهم ؟
اکثر افراد عادی می‌توانند به راحتی در سهام، اوراق قرضه و گواهی سپرده سرمایه گذاری کنند. با سرمایه گذاری در سهام، شما در حقوق صاحبان سهام یک شرکت سرمایه گذاری می‌کنید. به این معنی که در برخی مطالبات مازاد مرتبط با سود آتی آن شرکت سرمایه گذاری می‌کنید. در نوع سرمایه‌گذاری اغلب حق رای کسب می‌کنید (بر اساس تعداد سهام که دارید) تا بتوانید به نحوی در مسیر حرکت شرکت تاثیر بگذارید. اوراق قرضه و گواهی‌های سپرده سرمایه‌گذاری‌های قرضی هستند. یعنی که وام گیرنده آن پول را در کاری سرمایه گذاری می‌کند تا درآمد کسب کند که از نرخ بهره وام خود بالاتر باشد.
چرا سرمایه‌گذاری کنیم درحالی که می‌توانیم بدون ریسک پول را نزد خود نگهداریم؟
همانطور که گفتم، سرمایه‌گذاری به معنای در کار‌گذاشتن پول برای رشد آن است. وقتی در سهام یا اوراق قرضه سرمایه‌گذاری می‌کنید، آن سرمایه را تحت نظارت یک شرکت و تیم مدیریت آن قرار می‌دهید. اگرچه ریسک نیز وجود دارد، اما این ریسک با بازده مورد انتظار مثبت در قالب سود سرمایه و/ یا جریان سود و سود منفعتی به شما باز می‌گردد. از سوی دیگر، پول نقد رشد نخواهد کرد و ممکن است در طول زمان به دلیل تورم، قدرت خرید خود را از دست بدهید. به بیان ساده، بدون سرمایه‌گذاری، شرکت‌ها نمی‌توانند سرمایه مورد نیاز برای رشد اقتصاد را افزایش دهند.
دیدگاهتان را بنویسید