قرارداد هوشمند (Smart Contract) چیست؟

مقدمه

قرارداد هوشمند یک قرارداد است که شرایط توافقات بین خریدار و فروشنده را که مستقیماً به صورت کد نوشته می‌شود را خودکار اجرا می‌کند. آن کد‌ها و توافقات موجود در قرارداد، در سراسر یک شبکه توزیع‌شده و غیرمتمرکز به نام بلاک چین، ثبت می‌شود. این کد اجرای قرارداد را کنترل می‌کند. تراکنش‌ها یک قرارداد هوشمند قابل ردیابی و برگشت ناپذیر هستند.

قراردادهای هوشمند اجازه می‌دهد تا معاملات و توافقاتِ قابل اعتماد، بین طرف‌های مختلف و ناشناس یک قرار، بدون نیاز به یک مرجع مرکزی، سیستم قانونی یا مکانیزم اجرایی خارجی (مانند بانک) انجام بگیرد.

در حالی که تکنولوژی‌ بلاک چین اساساً به عنوان پایه‌ ای برای بیت کوین در نظر گرفته‌شده است، اما حالا بسیار فراتر از زیربنای ارز مجازی تکامل‌یافته است. با ادامه این مقاله از زرد نیوز همراه باشید تا بیشتر با قراردادهای هوشمند آشنا شوید.

نکات مهم

  • قرارداد هوشمند یک قرارداد است که شرایط و توافقات بین خریدار و فروشنده در آن به صورت کد ثبت و به طور خودکار از طریق یک شبکه رایانه‌ای (مانند بلاک چین) تأیید و اجرا می‌شود.
  • نیک سابو (Nick Szabo)، مهندس کامپیوتر آمریکایی که در سال ۱۹۹۸ ارز دیجیتالی به نام بیت گلد (Bit Gold) را اختراع کرد، قراردادهای هوشمند را به عنوان پروتکل‌ های تراکنشی کامپیوتری تعریف کرد که شرایط یک قرارداد را اجرا می‌کنند.
  • قراردادهای هوشمند مستقر در بلاک چین، تراکنش‌ها را قابل ردیابی، شفاف و غیرقابل برگشت می‌کنند.

قرارداد هوشمند چگونه کار می‌کند

این تکنولوژی را برای اولین بار در سال ۱۹۹۴ نیک سابو، مهندس کامپیوتر آمریکایی معرفی کرد. او که یک ارز مجازی به نام “بیت گلد” را در سال ۱۹۹۸ اختراع کرده، مفهوم قراداد هوشمند را ۱۰ سال قبل از اختراع بیت کوین، پیشنهاد کرد. در واقع، اغلب افراد معتقدند که نیک سابو در واقع همان ساتوشی ناکاموتوی واقعی، مخترع ناشناس بیت کوین است. البته او این شایعات را رد کرده است.

نیک سابو قراردادهای هوشمند را به پروتکل‌های تراکنش کامپیوتری تعریف می‌کند که شرایط یک قرارداد را اجرا می‌کنند. او می‌خواست کارکرد روش‌های پرداخت الکترونیکی مانند POS (کارت خوان) را وارد حوزه دیجیتال کند.

سابو در مقاله خود همچنین اجرای قراردادی برای دارایی‌های چندوجهی، مانند مشتقات و اوراق قرضه را پیشنهاد کرد. او در این مقاله نوشت: “این اوراق بهادار جدید با ترکیب اوراق بهادار (مانند اوراق قرضه) و مشتقات (اختیارات و قراردادهای آتی) به روش‌های مختلف شکل می‌گیرند. قراداد‌هایی با شرایط بسیار پیچیده‌ای، اکنون به دلیل تجزیه و تحلیل کامپیوتری این ساختارهای اصطلاحی پیچیده، می‌توانند در قالب قراردادهای استاندارد و با هزینه‌های مبادله کم معامله‌ شوند.”

بسیاری از پیش‌بینی‌های سازبو در این مقاله به روش‌هایی پیش از ظهور تکنولوژی بلاک چین به حقیقت پیوستند. به عنوان مثال، تجارت مشتقات در حال حاضر بیشتر از طریق شبکه‌های کامپیوتری با استفاده از ساختارهای اصطلاحی پیچیده انجام می‌شود.

مهم

به عبارت ساده، منظور او خرید و فروش مشتقات با شرایط پیچیده‌بود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *