مقدمه
سگویت (SegWit) فرآیندی است که در آن محدودیت اندازه بلاک در بلاک چین با حذف امضای دیجیتال از تراکنش‌های بیت‌کوین افزایش می‌یابد. با حذف بخش‌های خاصی از یک تراکنش، فضا یا ظرفیت برای اضافه کردن تراکنش‌های بیشتر به زنجیره آزاد می‌شود.
تفکیک (Segregate) معنای جدا کردن است و شاهد‌ها (Witnesses) امضای معامله هستند. از این رو، به طور خلاصه، شاهد تفکیکی (Segregated Witnesses) به معنای جدا کردن امضاهای دیجتال است. با ادامه این مطلب از زرد نیوز همراه باشید.
نکات مهم
- سِگویت یک تکنولوژی مربوط به بیت کوین است که برای کمک به افزایش گنجایش اندازه بلاک در بلاک چین طراحی شده است.
- سگویت با حذف امضای دیجیتال از تراکنش‌های بیت کوین به افزایش فضای بلاک‌ها کمک می‌کند.
- سگویت با حذف امضای دیجیتال از تراکنش‌های بیت کوین، به افزایش محدودیت اندازه بلاک کمک می‌کند.
- اصطلاح سگویت (SegWit) به جدا کردن یا تفکیک کردن، و شاهدان که امضاهای تراکنش هستند اشاره دارد.
آشنایی با سگویت (شاهد تفکیکی)
بلاک چینِ بیت کوین متشکل از چندین سیستم است که در یک شبکه همتا به همتا (peer-to-peer) قرار گرفته. این سیستم‌ها گره (node) نامیده می‌شوند و مدیریت تراکنش‌های بیت کوین را برعهده دارند. تمام تراکنش‌هایی که در بیت کوین انجام می‌شود، در این گره‌ها تکرار می‌شوند. این امر باعث می‌شود تا عملاً هک و ایجاد اشکال در یک تراکنش غیر ممکن شود.
داده‌های تراکنش که در بین گره‌های متعدد به اشتراک گذاشته می‌شوند از دو جزء ورودی و خروجی تشکیل شده‌اند. ممکن است یک یا چند ورودی و خروجی در یک تراکنش دخیل باشد. خروجی، آدرس عمومی گیرنده است. ورود، آدرس عمومی فرستنده می‌باشد. فرستنده به آدرس عمومی گیرنده نیاز دارد تا وجوه را برای او ارسال کند. بیشتر فضای یک تراکنش شامل یک امضا است (بخشی از ورودی) که تأیید می‌کند فرستنده وجوه لازم برای پرداخت را دارد.
بنابراین در واقع، یک بیت کوین برای هر تراکنشی که ارسال می‌شود، از ورودی به خروجی حرکت می‌کند. هنگامی که هر یک از گره‌ها اعتبار تراکنش را تأیید کرد، تراکنش در بلاکی قرار می‌گیرد و برای دسترسی عموم، به زنجیره یا دفتر کل (ledger) اضافه می‌شود.
مهم
مفهوم سگویت را توسعه دهنده بیت کوین، پیتر ویلیل (Pieter Wuille) تدوین کرده است.
چالش‌های پلتفرم بیت کوین
یکی از مشکلاتی که پلتفرم بیت کوین در گذشته با آن مواجه بود این است که با افزایش روز افزون تراکنش‌ها، بلاک‌های بیشتری باید به زنجیره اضافه شود. بلاک‌ها هر ۱۰ دقیقه یک بار تولید و به حداکثر اندازه یک مگابایت محدود می‌شوند.
با توجه به این محدودیت، تنها تعداد معینی از تراکنش‌ها را می توان به یک بلاک اضافه کرد. وزن تراکنش‌ها که بلاک‌ها آن را نشان می‌دهند، شبکه را سنگین می‌کند و باعث تأخیر در پردازش و تأیید تراکنش‌ها می‌شود. حتی در برخی موارد، تأیید صحت یک تراکنش ساعت‌ها طول می‌کشد. تصور کنید تمام تراکنش‌های بیت کوین که از زمان پیدایش آن در سال ۲۰۰۹ انجام شده‌اند، روی بلاک چین نشسته و همچنان در حال انباشته شدن هستند. در دراز مدت، اگر یک تغییر اساسی ایجاد نمی‌شد، سیستم پایدار نخواهد بود.
مهم
به طور کلی، سگویت فرآیندی است که نحوه ذخیره داده‌ها را تغییر می‌دهد. بنابراین به شبکه بیت کوین کمک می‌کند تا سریع تر و روان تر اجرا شود.
سگویت به عنوان یک راه حل معرفی شد
توسعه دهنده بیت کوین، دکتر پیتر ویلیل، پیشنهاد می‌کند که برای حل این مشکل، امضای دیجیتال باید از داده‌های تراکنش جدا شود. این فرآیند شاهد تفکیکی (Segregated Witness) یا سگویت (SegWit) نام دارد. امضای دیجیتال ۶۵ درصد از فضای یک تراکنش را به خود اختصاص می‌دهد. سگویت سعی می‌کند با حذف امضا از داخل ورودی و انتقال آن به یک ساختار در انتهای تراکنش، داده‌های متصل به امضا را نادیده بگیرد. این امر اندازه یک مگابایتی هر بلاک را به کمی کمتر از چهار مگابایت افزایش می‌دهد.
سگویت علاوه بر افزایش اندازه ظرفیت بلوک‌ها، مشکلی دیگر را نیز حل می‌کند. این مشکل این است که گاها گیرنده می‌تواند آی دی تراکنش فرستنده را رهگیری و تغییر دهد تا سکه‌های بیشتر از فرستنده بگیرد. از آنجایی که امضای دیجیتال از ورودی تفکیک می‌شود، طرف بی وجدان راهی برای تغییر آی دی تراکنش بدون ابطال امضای دیجیتال نخواهد داشت.
دیدگاهتان را بنویسید