مقدمه
اگر تا به حال یک دوی طولانی را به پایان رسانده‌اید و احساس می‌کنید می‌توانید چند کیلومتر دیگر را ادامه دهید، ممکن است “نقطه اوج یک دونده” را تجربه کرده باشید. این حس سرخوشی به ورزشکاران کمک می‌کند تا احساس آرامش کنند. همچنین می‌تواند به محافظت از شما در برابر درد ناشی از یک دوره طولانی ورزش، حداقل به طور موقت کمک کند. اما هرکسی که می‌دود یا ورزش می‌کند این لحظه کوتاه خوشبختی را احساس نمی‌کند. به خواندن ادامه دهید تا دریابید که چرا “نقطه اوج یک دونده” روی می‌دهد. این مقاله همچنین بررسی می‌کند که چه چیزی مسئول این احساس است و چرا ممکن است آنطور که فکر می‌کنید تجربه آن آسان نباشد.با ادامه این مطلب از زرد نیوز همراه باشید.
“نقطه اوج یک دونده” چیست؟
“نقطه اوج یک دونده” یک حالت سرخوشی لحظه‌ای و عمیقا آرامش بخش است. سرخوشی، احساس شادی یا لذت شدید است و در این مورد، پس از ورزش شدید یا طولانی رخ می‌دهد. اغلب، افرادی که “نقطه اوج یک دونده” را تجربه می‌کنند، بلافاصله پس از دویدن احساس اضطراب و درد کمتری نیز دارند. با این حال، هرکسی که به شدت می‌دود یا ورزش می‌کند، “نقطه اوج یک دونده” را تجربه نمی‌کند. اندازه‌گیری «سرخوشی» دشوار است زیرا تجربه ذهنی است.
اما آنچه ما می‌دانیم این است که به احتمال زیاد یک حس نادر است. بعلاوه، ممکن است لازم باشد چندین مایل در یک تمرین بدوید تا به نقطه‌ای برسید که “نقطه اوج یک دونده” ممکن است رخ دهد. برای بسیاری از مردم، دویدن این مسافت ممکن است آسان یا حتی ممکن نباشد. بنابراین اگر یک دوی طولانی را انجام داده‌اید و احساس می‌کنید نمی‌توانید تلاشتان را ادامه دهید، احتمالا تنها نیستید. اما به هر حال برای شما خوب است که برای سلامتی‌تان بدوید.
واکنش بدن و مغز شما به دویدن
“نقطه اوج یک دونده” تنها مزیت دویدن یا ورزش کردن نیست. در واقع، چندین مزیت فیزیکی ناشی از مواد شیمیایی آزاد شده هنگام دویدن وجود دارد، و همه آنها هم به سیستم قلبی عروقی شما مربوط نمی‌شود. دویدن و ورزش‌های هوازی سیلی از اندورفین‌ها را وارد خون شما می‌کنند. اندورفین‌ها را اغلب مواد شیمیایی “احساس خوب” می‌نامند، زیرا باعث ایجاد احساس شادی و لذت می‌شوند. آنها همچنین به شما کمک می‌کنند هنگام دویدن درد کمتری احساس کنید. این مساله می‌تواند به عنوان یک مسکن طبیعی عمل کند و به شما کمک کند دوره‌های طولانی‌تری از ورزش را تحمل کنید. برای چندین دهه، دانشمندان بر این باور بودند که اندورفین‌ها مسئول “نقطه اوج یک دونده” هستند.
منطقی است چرا که آنها اثرات مفید زیادی دارند. اما در سال‌های اخیر، تحقیقات نشان داده اند که اندورفین احتمالا ارتباط چندانی با این مساله نداشته باشد. در عوض، تحقیقات جدید به نوع دیگری از مولکول‌ها اشاره می‌کنند: اندوکانابینوئیدها. این مولکول‌ها روی سیستم اندوکانابینوئید شما عمل می‌کنند. این همان سیستمی است که تحت تأثیر تتراهیدروکانابینول (THC)، ترکیب فعال حشیش است. مانند اندورفین‌ها، ورزش، اندوکانابینوئیدها را در جریان خون آزاد می‌کند. اگر بعد از دویدن احساس سرخوشی یا آرامش عمیقی دارید، احتمالا این مولکول‌ها مسئول این احساس باشند.
درباره اندورفین
اندورفین‌ها مواد شیمیایی عصبی هستند که به طور طبیعی توسط بدن شما آزاد می‌شوند. آنها توسط سیستم عصبی مرکزی و غده هیپوفیز شما ساخته می‌شوند. اندورفین‌ها در همان قسمت از مغز شما که مواد افیونی مانند مورفین عمل می‌کنند، اثرگذار هستند. به همین دلیل است که آنها را مواد شیمیایی “شاد” می‌نامند. این مواد شیمیایی در حین ورزش یا در زمان درد یا استرس و همچنین در پاسخ به غذا خوردن یا رابطه جنسی آزاد می‌شوند.
اندورفین‌ها مولکول‌های بزرگی هستند. البته که آنها در حد میکروسکوپی هستند و با چشم غیر مسلح دیده نمی‌شوند اما در مقایسه با سایر مواد شیمیایی در بدن، بزرگ در نظر گرفته می‌شوند و اندازه آنها مانع از عبور آنها از سد خونی مغزی می‌شود. سد خونی مغزی یک مانع در بدن است که مغز شما را از پاتوژن‌ها و مولکول‌های خاص ایمن نگه می‌دارد. اندورفین یکی از آن مولکول‌هایی است که نمی‌تواند به مغز شما برسد. این بدان معناست که اندورفین در واقع نمی‌تواند مسئول “نقطه اوج یک دونده” باشد و مسوول این پدیده باید چیز دیگری باشد.
درباره اندوکانابینوئیدها
آن چیز دیگر ممکن است اندوکانابینوئید باشد. این مولکول‌ها به اندازه‌ای کوچک هستند که بتوانند از سد خونی مغزی عبور کنند و روی گیرنده‌های سیستم اندوکانابینوئید شما عمل کنند. این همان سیستمی است که توسط THC، فعال ترین ترکیب موجود در شاهدانه، فعال می‌شود. نوعی اندوکانابینوئید به نام آناندامید در سطوح بالایی، در خون افرادی که اخیراً دویده‌اند، یافت می‌شود. برخی از تحقیقات نشان می‌دهند که آناندامید ممکن است باعث “نقطه اوج یک دونده” شود و این منجر به اثرات روانگردان کوتاه مدت مانند کاهش اضطراب، رضایت و احساس آرامش می‌شود.
با این حال، تحقیقاتی که به چگونگی پاسخ مغز و بدن به اندوکانابینوئیدها پس از ورزش می‌پردازند، کاملاً محدود هستند. در واقع، مهم‌ترین مطالعه در سال 2015 روی موش‌ها انجام شد. مشخص نیست که آیا نتایج مشابهی در انسان‌ها به دست می‌آید یا خیر اما تحقیقات در این زمینه همچنان ادامه دارد.
سایر مزایای دویدن
رخ دادن “نقطه اوج یک دونده” برای هرکسی که به پیاده‌روی می‌رود تضمینی نیست. سایر فواید، محتمل‌تر و از بسیاری جهات به همان اندازه مفید هستند. برخی از رایج ترین مزایای دویدن عبارتند از: کاهش اضطراب، کاهش احساس افسردگی، افزایش حافظه و تمرکز، افزایش انعطاف‌پذیری و بهبود تحرک، بهبود سیستم ایمنی، بهبود پاسخ به انسولین و کاهش وزن یا جلوگیری از افزایش آن.
سخن آخر
“نقطه اوج یک دونده” یک احساس سرخوشی یا شادی کوتاه مدت است که پس از ورزش یا دویدن رخ می‌دهد. همه کسانی که می‌دوند یا ورزش می‌کنند، “نقطه اوج یک دونده” را تجربه نمی‌کنند اما آن‌هایی که این حالت را تجربه می‌کنند در حال ورزش کردن برای تعقیب این احساس بدیع، به آن دست پیدا می‌کنند.
افرادی که “نقطه اوج یک دونده” را تجربه می‌کنند، احساس اضطراب کمتر و کاهش درد را نیز گزارش می‌کنند و می‌گویند که بعد از ورزش احساس آرامش و شادی بیشتری می‌کنند. بدن شما در حین دویدن تعدادی مواد شیمیایی تولید می‌کند، و محققان شروع به یافتن انواع شیوه‌های واکنش بدن شما به ورزش کرده‌اند. این واکنش‌ها شامل احساساتی مانند “نقطه اوج یک دونده” است. با این حال، هنوز مشخص نیست که چرا برخی افراد “نقطه اوج یک دونده” را تجربه می‌کنند و برخی نه. همچنین مشخص نیست که چه کاری می‌توانید انجام دهید تا به”نقطه اوج یک دونده” برسید. اما حتی بدون احساس این حالت سرخوشی، ورزش، مانند دویدن، یک انتخاب سالم برای اکثر افراد است و این یک دلیل کافی برای یک احساس خوب است.
دیدگاهتان را بنویسید