مقدمه
سرمایه‌گذاری بلند مدت یک حساب در سمت “دارایی‌هایی” ترازنامه یک شرکت است. این حساب نشان‌دهنده سرمایه‌گذاری‌های شرکت از جمله سهام، اوراق قرضه، املاک و مستغلات و وجه نقد است. سرمایه‌گذاری های بلند مدت دارایی‌هایی هستند که یک شرکت قصد دارد بیش از یک سال آنها را نگهداری کند.
حساب سرمایه‌گذاریِ بلند مدت تا حد زیادی با حساب سرمایه‌گذاری کوتاه مدت تفاوت دارد. زیرا سرمایه‌گذاری‌های کوتاه مدت به احتمال زیاد فروخته می‌شوند؛ در حالی که سرمایه‌گذاری‌های بلندمدت برای سال‌ها فروخته نمی‌شوند و در برخی موارد ممکن است هرگز فروخته نشوند.
سرمایه‌گذاری بلند مدت به این معنی است که شما مایل به پذیرش مقدار مشخصی از ریسک، برای دستیابی به سودهای بالقوه بالاتر هستید. همچنین یعنی می‌توانید برای مدت طولانی‌تری صبور باشید و پول خود را از حساب خارج نکنید. علاوه بر این، نشان می‌دهد که شما سرمایه کافی در دسترس دارید و به مقدار مشخصی از آن را برای مدت طولانی نیاز نخواهید داشت. با ادامه این مقاله از زرد نیوز همراه باشید.
نکات مهم
- سرمایه‌گذاری بلند مدت حسابی است که یک شرکت قصد دارد حداقل برای یک سال آن نگه دارد؛ مانند سهام، اوراق قرضه، املاک و مستغلات و پول نقد.
- این حساب در سمت دارایی ترازنامه یک شرکت ظاهر می‌شود.
- سرمایه گذاران بلند مدت عموما مایلند ریسک بیشتری را برای سودهای بالاتر بپذیرند.
- این نوع سرمایه‌گذاری با سرمایه‌گذاری های کوتاه مدت که قرار است ظرف یک سال فروخته شوند متفاوت است.
سرمایه‌گذاری بلند مدت چیست؟
شکل رایج سرمایه‌گذاری بلند مدت زمانی اتفاق می‌افتد که شرکت الف تا حد زیادی در شرکت ب سرمایه گذاری کند و بدون‌داشتن اکثریت سهام دارای حق رای، نفوذ قابل توجهی بر شرکت به دست می‌آورد. در این حالت، قیمت خرید سهام به عنوان سرمایه‌گذاری بلند مدت نشان داده می‌شود.
هنگامی که یک شرکت هلدینگ یا سایر شرکت‌ها، اوراق قرضه یا سهام عادی را به عنوان سرمایه‌گذاری خریداری می‌کنند، تصمیم در مورد طبقه‌بندی آن به عنوان کوتاه مدت یا بلند مدت پیامدهای نسبتاً مهمی برای نحوه ارزش‌گذاری آن دارایی‌ها در ترازنامه دارد. سرمایه‌گذاری های کوتاه مدت در بازار مشخص و هرگونه کاهش در ارزش آن به عنوان زیان شناسایی می‌شود.
با این حال، افزایش در ارزش تا زمانی که آن دارایی فروخته نشود شناسایی نمی‌شود. بنابراین، طبقه‌بندی یک سرمایه‌گذاری (خواه بلند مدت یا کوتاه مدت باشد) در ترازنامه، تأثیر مستقیمی بر سود خالص گزارش‌شده در صورت سود و زیان دارد.
سرمایه گذاری‌های نگهداری‌شده تا سررسید (HTM)
اگر یک شرکت قصد داشته باشد سرمایه‌گذاری خود را تا سررسید آن حفظ کند و بتواند توانایی انجام این کار را اثبات کند، از آن سرمایه‌گذاری به عنوان “نگهداری تا سررسید” (Held to maturity) یاد می‌شود. سرمایه‌گذاری به بهای تمام‌شده ثبت می‌شود، اگرچه هر گونه حق بیمه یا تخفیف در طول عمر سرمایه‌گذاری مستهلک خواهد شد.
به عنوان مثال، یک سرمایه‌گذاری مطرح از نوع “نگهداری تا سررسید”، خرید سهام پی‌پال (PayPal) توسط ای‌بی (eBay) در سال ۲۰۰۲ بود.
هنگامی که پی پال زیرساخت‌ها و کاربران مختص خود را به طور قابل توجهی رشد داد، در سال ۲۰۱۵ با توافقی پنج ساله برای ادامه پردازش پرداخت‌های شرکت ای‌بی، به عنوان شرکتی مستقل کار خود را آغاز کرد. این سرمایه‌گذاری به پی پال کمک کرد تا رشد کند و در عین حال به ای‌بی اجازه داد تا نزدیک به دو دهه به یک پورتال پردازش پرداخت در سطح جهانی دسترسی داشته باشد.
سرمایه‌گذاری بلند مدت ممکن است به گونه‌ای نوشته شود که ارزش کاهش‌یافته را به درستی منعکس کند. با این حال، ممکن است هیچ راهکاری برای تعدیل نوسانات موقت بازار وجود نداشته باشد. از آنجایی که سرمایه‌گذاری‌ها باید دارای تاریخ پایان باشند، اوراق بهادار سهام ممکن است تا سررسید به عنوان HTM طبقه‌بندی نشوند.
در دسترس‌بودن برای فروش و معامله
سرمایه‌گذاری‌هایی که به قصد فروش مجدد در یک سال، به منظور کسب سود کوتاه مدت نگهداری می‌شوند، به عنوان سرمایه‌گذاری‌های جاری طبقه‌بندی می‌شوند. سرمایه‌گذاریِ تجاری (Trading Investment) ممکن است یک سرمایه گذاری بلند مدت نباشد. با این حال، یک شرکت ممکن است سرمایه‌گذاری را با قصد فروش در آینده آغاز کند.
این سرمایه‌گذاری‌ها تا زمانی که تاریخ فروش پیش‌بینی‌شده در ۱۲ ماه آینده نباشد، به عنوان “در دسترس برای فروش” طبقه‌بندی می‌شوند. سرمایه‌گذاری های بلند مدت موجود برای فروش هنگام خرید به بهای تمام‌شده ثبت می‌شوند و متعاقباً برای انعکاس ارزش منصفانه آنها در پایان دوره تعدیل می‌شوند. سود یا زیان‌های یک دارایی که رخ نداده‌اند، تا زمانی که سرمایه‌گذاری بلند مدت فروخته نشود، به عنوان “سایر درآمد‌های شرکت” نگهداری می‌شوند.
دیدگاهتان را بنویسید