نوجوانان تمایل به حفظ حریم خصوصی، داشتن فضای شخصی و استقلال فردی دارند. این یک بخش طبیعی از مراحل رشد آن‌ها به حساب می‌آید. چنین تمایلاتی می‌تواند گفتگوی واقعی با آن‌ها را به خصوص برای والدین به امری دشوار تبدیل کند. شما می‌توانید کارهایی را انجام دهید که به شما کمک کنند با نوجوانان تعامل و گفتگوی واقعی داشته باشید. کارهایی که منجر می‌شوند آن‌ها را وادار کنید تا با شما صحبت کنند.
در اینجا 12 نکته در مورد نحوه صحبت با نوجوانان و گفتگوی واقعی با آن‌ها آورده شده است. پس همراه ادامه این مقاله از زردنیوز باشید.
واقعی باشید
اولین چیز در مورد فهمیدن نحوه درست صحبت با نوجوانان، واقعی بودن است. نوجوانان بسیار فهیم هستند. آن‌ها می‌توانند تشخیص دهند که کسی خودش است یا دارد نقش بازی می‌کند. اصالت، کلید برقراری رابطه با هر کسی به خصوص نوجوانان است. خودتان باشید. صادق باشید و به آن چه نوجوانتان درباره زندگی می‌گوید گوش دهید. آن‌ها در نهایت احساس خواهند کرد که شما خودتان هستید. این امر ممکن است باعث شود آن‌ها با شما اخت بگیرند.
به آن‌ها بفهمانید که اهمیت می‌دهید
اگر طوری رفتار کنید که انگار بی تفاوت هستید، یا بدتر از آن، یک نوجوان را تحقیر کنید، احساسات شما را تشخیص خواهند داد. اگر می‌خواهید یک نوجوان با شما راحت باشد و صحبت کند، باید به او بفهمانید که برایتان مهم است. به آن‌ها گوش دهید و در عین حال به آن‌ها توجه مثبتتان را نشان دهید.
به عنوان مثال، هنگام گوش دادن سرتان را تکان بدهید. تلفن خود را زمین بگذارید و در چشم آن‌ها نگاه کنید. با این کارها اجازه می‌دهید نوجوانتان بداند که شما نه فقط با کلمات، بلکه در عمل هم به آن‌ها اهمیت می‌دهید.
از آن‌ها درباره خودشان بپرسید
گوش دادن فعالانه به حرف‌های یک نوجوان راه خوبی برای باز کردن باب گفتگوهای دوطرفه است. پرسیدن سوالاتی از آن‌ها در مورد خودشان نیز مفید است. برای مثال اگر نوجوانی دبیرستانی دارید، مرتباً از او در مورد روزش در مدرسه بپرسید. با استفاده از برخی از ایده‌های زیر سؤالات خود را تغییر دهید:
- کلاس مورد علاقه‌ات در حال حاضر چیست؟ چرا از این کلاس خوشت می‌آید؟
- بهترین چیز امروز چه بود؟
- آیا امروز مشکلی وجود داشت که بخواهی در مورد آن صحبت کنی؟
- با کدام یک از دوستانت کلاس مشترک داری؟ آیا می‌توانی با او صحبت کنی یا کنارش بنشینی؟
- هنگام ناهار کنار چه کسی نشستی؟ در مورد چیز جالبی صحبت کردی؟ اگر چنین است، می‌توانی آن را با من هم به اشتراک بگذاری؟
- معلم مورد علاقه‌ات کیست و چرا؟
- آیا کاری بود که امروز منتظر انجامش بودی؟ اگر بله، چه بود و چه طور پیش رفت؟
- سخت‌ترین بخش روزت چه بود؟
- امروز چه کاری انجام دادی که به انجام آن افتخار می‌کنی؟
سوالات اضافی
در اینجا چند سؤال اضافی ذکر شده است که می‌توانید به عنوان شروع کننده گفتگو از نوجوان خود بپرسید:
- به نظر تو یک دوست چطور باید باشد؟
- به نظرت قوانین مدرسه منصفانه است یا ناعادلانه؟ چرا فکر می‌کنی این طور است و چرا نه؟
- به نظرت تکالیف مدرسه مفید هستند؟ چرا این طور است و چرا نه؟
- چیزی که واقعاً در آن عالی هستی چیست؟
- کاری که دوست داری در انجام آن مهارت داشته باشی چیست؟
- کاری که دوست داری در اوقات خارج از مدرسه انجام دهی چیست؟
- یکی از نقاط قوت مهم خودت را بگو؟
- بهترین کتابی که خوانده‌ای چیست و چرا؟
- بهترین فیلمی که دیده‌ای چه بوده و چرا؟
- چه کسی را الگوی خود می‌دانی و چرا؟
- سه کلمه که خود را با آن‌ها توصیف می‌کنی چیست؟
- تعطیلات مورد علاقه‌ات چه بوده است؟ چه چیزی آن را بسیار خاص و به یاد ماندنی کرده است؟
- بزرگ‌ترین دستاورد تو در زندگی تاکنون چیست؟
- بزرگ‌ترین چالش زندگی تو در حال حاضر چیست؟
- اگر بتوانی یک مانع را در زندگی خود برداری، آن مانع چیست؟
- سخت‌ترین چیزی که بر آن غلبه کرده‌ای چیست؟
- اگر می‌توانستی برای تغییر دنیا یک کار انجام بدهی، آن کار چه خواهد بود؟
- خودت را سه سال دیگر کجا می‌بینی؟
- اگر می‌توانستی یک چیز را در زندگی خود تغییر دهی آن چیز چه بود؟
- چه زمانی از از روز را بیشتر دوست داری و چرا؟
- چه زمانی از سال را بیشتر دوست داری و چرا؟
- یکی از بهترین خاطراتت را برایم تعریف می‌کنی؟
- نظرت در مورد قلدری کردن چیست؟ آیا این عمل در مدرسه تو اتفاق می‌افتد؟
- چه چیزی تو را بیشتر می‌خنداند؟
- فکر می‌کنی چه کسی تو را بهتر می‌شناسد؟
- فکر می‌کنی دوستانت تو را چگونه توصیف می‌کنند؟
مطالب مرتبط: چطور یک نوجوان را راهنمایی کنیم؟
با نوجوان خود وقت بگذارید
نشان دادن این که به نوجوانان اهمیت می‌دهید به این معنی است که باید برای نوجوان خود وقت بگذارید. برای این که نوجوانتان با شما راحت باشد و صادقانه صحبت کند، باید با او وقت بگذرانید. برای شام یا صرف وعده‌های غذایی در خانه برنامه ریزی کنید. انواع دستگاه‌ها، به‌ویژه تلفن‌ها را کنار بگذارید زیرا عامل اصلی حواس‌پرتی هستند و از ارتباط صحیح جلوگیری می‌کنند.
به دنبال فعالیت‌هایی باشید که بتوانید در آن زمانی را با هم بگذرانید. فعالیت‌هایی را انتخاب کنید که برای گفتگو کردن مفید باشند. پیاده روی، کوه نوردی، ورزش کردن، خرید، آشپزی و باغبانی بخشی از این فعالیت‌ها هستند. مطمئن شوید که این کاری است که آن‌ها نیز از انجام آن لذت می‌برند. از زمانی که با هم می‌گذارنید برای ایجاد مکالمات معنادار استفاده کنید. اگر نمی‌دانید چگونه شروع کنید، از برخی از سوالاتی که قبلا ذکر شد استفاده کنید.
با دقت گوش کنید
به عنوان والدین، ما تمایل داریم فرزندان خود را آموزش دهیم و به آن‌ها بگوییم چه چیزی برایشان بهتر است. وقتی نوجوان ما با مشکلی به سراغ ما می‌آید و ما بیشتر از آن‌ها صحبت می‌کنیم یعنی این گفتگو چندان مفید نبوده است. ما باید به آن‌ها اجازه دهیم که نظر خود را بیان کنند، احساسات خود را به اشتراک بگذارند و صحبت کنند. این به آن‌ها کمک می‌کند تا مشکلات خود را پردازش کنند. این امید وجود دارد که در حین پردازش افکار خود، راه‌حل‌هایی نیز بیابند. اگر آن‌ها خود به راه حلی نرسیدند، همیشه می‌توانید به آن‌ها کمک کنید تا از طریق گزینه‌های مختلف پیش رو، راه حلی برای مشکل خود پیدا کنند.
نکته کلیدی این است که ابتدا وقت بگذارید و به طور کامل و بدون وقفه گوش دهید. به آن‌ها فرصت و زمان بدهید تا آن چه لازم است را بیان کنند تا بتوانند موقعیت، مشکل یا تجربه خود را به طور کامل توضیح دهند. در برخی موارد، آن‌ها تنها می‌خواهند با کسی صحبت کنند و به دنبال راه حل نیستند. ما باید نسبت به آن چه آن‌ها از تعامل و گفتگو می‌خواهند حساس باشیم.
به عنوان مثال، اگر نوجوانی به خاطر دعوا کردن با دوست پسر یا دوست دخترش نزد شما آمد، به او اجازه دهید اتفاقی که افتاده را با شما در میان بگذارد. آن‌ها ممکن است نیاز به پردازش آن چه گذشته و کلماتی که رد و بدل شده است داشته باشند. صحبت کردن در مورد آن با شما به آن‌ها کمک می‌کند تا افکار خود را در مورد آن چه گفته شده پردازش کنند. برای ارائه راه حل عجله نکنید. اجازه دهید در مورد وضعیت فکر کنند و نتیجه گیری خود را داشته باشند. اگر نظر شما را خواستند، می‌توانید آن را بیان کنید. تا جای ممکن تلاش کنید زمانی که تنها برای پردازش احساسات خود به سراغ شما آمده‌اند، شروع به ارائه دادن راه حل نکنید.
الگوی پذیرا بودن و صراحت
یادگیری نحوه صحبت با نوجوانان به معنای یادگیری پذیرا بودن است. اگر می‌خواهیم نوجوانانمان بتوانند با احساسی از صراحت و راحتی به سراغ ما بیایند، باید الگویی از پذیرا بودن بسازیم.
برای مثال، شاید شما یک پروژه کاری داشتید که خوب پیش نرفته است. شما می‌توانید با نوجوان خود آنچه را که اتفاق افتاده‌است در میان بگذارید. به او بگویید که با وجود این که از نتیجه ناامید شده‌اید، برای شما درس خوبی در زندگی بوده است. به اشتراک گذاشتن این موضوع با نوجوان خود و نشان دادن آسیب پذیری و صراحت با آن‌ها می‌تواند به آن‌ها کمک کند تا راحت‌تر با شما صحبت کنند.
انتظارات خود را با نوجوان در میان بگذارید
گشاده رویی با نوجوان به ایجاد مکالمات معنادار کمک می‌کند. با این حال، باید در نظر داشته باشیم که ما همچنان پدر و مادر او هستیم. مرز باریکی بین دوستی با نوجوان و پدر و مادر بودن برای او وجود دارد.
داشتن قوانین و مرزهای روشن می‌تواند به رابطه شما با نوجوان کمک کند. نوجوانان دوست دارند بدانند از آن‌ها چه انتظاری می‌رود. قوانین واضحی مانند مقررات رفت و آمد، کارهایی که باید روزانه انجام شوند و قوانینی برای استفاده از ابزارها وضع کنید. قوانین را به وضوح بیان کنید قوانین باید به وضوح درک شوند تا نوجوانان مرزهای موجود را بدانند. این می‌تواند به فرزند شما کمک کند تا بداند مرزها برای او کجا ترسیم شده‌اند. به عنوان مثال، این که به نوجوان خود بگویید که باید در یک ساعت معقول خود را به خانه برساند، به اندازه کافی واضح نیست.
آن‌ها ممکن است ساعت 1 صبح به خانه بیایند و فکر کنند این ساعت برای بازگشت منطقی است؛ در حالی که شما به عنوان والدین فکر می‌کنید که ساعت 10 شب زمان معقول خانه‌آمدن است. از قبل در مورد این مسایل گفتگو کنید تا دقیقا بدانند که از آن‌ها چه انتظاری می‌رود.
زمانی که مرزها و قوانین مشخص نباشند، طرفین ممکن است از یکدیگر برنجند. نوجوان شما دوست ندارد به خاطر چیزهایی که نمی‌دانسته از او انتظار می‌رود سرزنش یا تنبیه شود. کینه‌ها مانند دیوارهایی هستند که در یک رابطه بالا می‌روند. آن‌ها مانعی برای ایجاد مکالمات صریح و واقعی با نوجوان هستند.
در مثال بالا، شاید او به دلیل بازگشت به خانه در ساعت 1:00 صبح، یک ماه اجازه خروج از خانه برای تفریح را نداشته باشند. او نمی‌دانست که شما چه انتظاری دارید، بنابراین تنبیه ماهانه برای نوجوان شما کاملاً نامعقول به نظر می‌رسد. او از شما و تنبیه شدن برای کاری که نمی‌دانست نباید انجام دهد رنجیده خواهد شد.
وظایف نوجوان را به وضوح با او در میان بگذارید
به نوجوان خود فهرست روشنی از کارهای خانه بدهید. کارها را به طور خاص بر اساس نوع آن و زمانی که می‌خواهید انجام شوند، فهرست کنید. به عنوان مثال، اگر می‌خواهید آن‌ها هر روز بعد از شام ظرف‌ها را بشویند، آن را در لیست کارهای روزمره قرار دهید. می‌توانید این فهرست را در تابلوی اعلانات خانوادگی یا بر در یخچال در آشپزخانه بچسبانید. اگر می‌خواهید آن‌ها هر آخر هفته چمن‌ها را مرتب کنند، آن را نیز به لیست اضافه کنید. فهرست را تهیه کنید و آن‌ها را در قبال آن کارها مسئول بدانید. استفاده از یک نمودار خالی قابل چاپ برای این کار مفید است. این یکی رایگان است!
در مورد انتظارات خود نیز منطقی باشید. ممکن است آن‌ها ندانند که چگونه کار به خصوصی را انجام دهند. مثلاً لازانیا درست کنند، در حالی که شما انجام این کار را از آن‌ها خواسته‌اید. در این صورت شاید لازم باشد ابتدا کمی وقت بگذارید تا آن‌ها را آموزش دهید. این یک فرصت عالی برای صحبت با نوجوانان و ایجاد مکالمات و تعاملات معنادار نیز هست.
با تعیین انتظارات معقول و قوانینی که به وضوح برای آن‌ها وضع شده است، روابط خود را تنظیم کنید. در بسیاری از خانه‌ها، قرار دادن قوانین در جایی مشخص از خانه برای همه اعضای خانواده امری مفید است.
مطالب مرتبط: چگونه مردی با رفتارهای واقعا مردانه باشیم؟
واکنش‌های خود را کنترل کنید
نوجوانان ما اشتباه خواهند کرد. برخی از اشتباهات بزرگ و برخی کوچک خواهند بود. صرف نظر از تخلف یا موقعیت، ما باید آرامش خود را حفظ کنیم تا بتوانیم واکنش خود را کنترل کنیم. فریاد زدن بر سر نوجوانانمان در زمانی که آن‌ها خطایی کرده‌اند (و خواهند کرد) به وضعیت کمکی نمی‌کند و احتمالا فقط آن‌ها را از شما دور می‌کند.
واکنش نامتوازن می‌تواند بین شما و نوجوانتان مانع ایجاد کند. این اعمال مانند دیواری هستند که بالا می‌رود؛ درست مثل اثری که کینه‌ها و کدورت‌ها در روابط دارند. واکنش‌های خود را نسبت به نوجوان و رفتارهای بد او کنترل کنید تا بتوانید ارتباط خوبی برقرار کنید. از گفتن چیزهایی که بعداً پشیمان خواهید شد اجتناب کنید. تنبیه‌های در نظر گرفته‌شده را می‌توان با صدایی آرام منتقل کرد؛ کاری که اغلب مؤثرتر از فریاد‌زدن است.
آن‌ها به حریم خصوصی و فضا نیاز دارند
وقتی بچه‌ها وارد دوره نوجوانی می‌شوند، از نظر رشد طبیعی است که به حریم خصوصی، فضای شخصی و استقلال تمایل بیشتری داشته باشند. این بخشی طبیعی از مراحل رشد آن‌ها در زمان بلوغ است. ما به عنوان والدین باید این نیازها را بشناسیم. باید اجازه داشتن کمی خلوت و سپری کردن زمانی را در فضای خصوصی به آن‌ها بدهیم. این کار باعث می‌شود تا نوجوانان در خانه احساس محترم شمرده شدن و راحتی داشته‌باشند.
با این حال، این بدان معنا نیست که ما باید به نوجوانان خود اجازه دهیم درهای اتاق خود را قفل کنند و اجازه ورود به اتاق آن‌ها را نداشته باشیم. والدین باید این توانایی را داشته باشند که به فرزندان خود سر بزنند و بدانند که آن‌ها در اتاق خود چه می‌کنند. درزدن پیش از ورود همیشه یک رویکرد خوب است. احترام به زمان تنهایی که آن‌ها در حمام سپری می‌کنند نیز یک رویکرد درست دیگر است.
فناوری و اجازه حفظ حریم خصوصی با وجود محدودیت
در عصر فناوری، والدین باید از کارهایی که فرزندانشان به صورت آنلاین انجام می‌دهند آگاه باشند زیرا وظیفه ما محافظت از آن‌هاست. اگر به بهانه حفظ حریم خصوصی آن‌ها نمی‌دانیم که آن‌ها وقتی آنلاین هستند چه می‌کنند یعنی به اندازه کافی از آن‌ها محافظت نمی‌کنیم. سو استفاده کنندگان آنلاین همه جا وجود دارند. محتوای جنسی و خشونت آمیز فراوانی هم در اینترنت وجود دارد که ممکن است مشاهده آن‌ها برای نوجوانان ما مناسب نباشد. به‌عنوان والدین، باید بگوییم که اگرچه می‌توانیم به نوجوانان خود اعتماد کنیم، محتوا و افرادی در دنیای اینترنت وجود دارند که به آن‌ها اعتماد نداریم.
وظیفه ما این است که فعالانه از آن‌ها محافظت کنیم. هنگامی که ما به عنوان والدین این نقش را با نوجوانان خود مطرح می‌کنیم، باید پارامترهایی را که بر اساس آن محتوای مورد استفاده آن‌ها را رصد می‌کنیم را نیز به آن‌ها اطلاع دهیم. برنامه محبوبی که بسیاری از والدین دوست دارند برای نظارت بر فعالیت آنلاین نوجوان خود استفاده کنند Bark است.
احساسات آن‌ها را تأیید کنید
به نوجوان خود اجازه دهید تا خود را ابراز کرده و احساسات خود را تأیید کند. برای مثال، اگر آن‌ها از دوست پسر یا دوست دختر خود جدا شده‌اند، به آن‌ها اجازه دهید در مورد آن با شما صحبت کنند. احساساتشان را با گفتن “خوب، این که فقط یک رابطه دبیرستانی است” کوچک نکنید. این رابطه برای آن‌ها مهم است و جدایی می‌تواند یک نوجوان را در هم بشکند. گوش دهید، همدردی کنید و احساسات آن‌ها را تأیید کنید.
نوجوان خود را تحسین کنید
نوجوانان ممکن است طوری رفتار کنند که گویی نیازی به تحسین یا تایید ندارند اما همچنان مشتاق شنیدن آن هستند، به خصوص از طرف والدینشان. آن‌ها را تحسین کنید، حتی اگر واکنش آن‌ها طوری است که به نظر برایشان مهم نیست. بیشتر آن‌ها عمیقاً به این موضوع اهمیت می‌دهند اما نقاب نوجوانی آن‌ها احساسات واقعیشان را پنهان می‌کند. آن‌ها را به خاطر دستاوردها، موفقیت‌ها، و به خصوص سخت کوشی در هر کاری که باشد تحسین کنید. نوجوانان به اندازه دوران کودکی به تحسین شما نیاز دارند.
والدین مقتدری باشید
والدین مقتدر والدین حساسی هستند که پذیرای احساسات، افکار و عواطف فرزندشان هستند. با این حال، آن‌ها هنوز هم پدر و مادر هستند و به وضوح قوانین و مرزها را تعیین می‌کنند.
از سوی دیگر والدین مستبد بسیار شبیه دیکتاتورها هستند. آن‌ها علاقه‌ای به شنیدن‌افکار و احساسات نوجوانان یا فرزندان خود ندارند. حرفشان قانون است و باید به هر قیمتی اجرا شود. برای هر نوجوانی سخت است که با والدینی که مثل یک دیکتاتور عمل می‌کنند رابطه خوب یا گفتگوی معناداری داشته باشد.
پدر و مادری باشید که در دوران نوجوانی به آن نیاز داشتید
به زندگی خود در دوران نوجوانی فکر کنید. آیا والدین یا بزرگسالی وجود داشت که به شما گوش‌داده و گفتگویی آزاد و صریح با شما داشته‌باشد؟ در غیر این صورت، برای انجام کارهای بهتر و بیشتر برای نوجوان خود تلاش کنید. سعی کنید پدر یا مادری باشید که در دوران نوجوانی به آن نیاز داشتید.
برای نوجوان خود وقت بگذارید و با دقت به صحبت‌های او گوش بدهید. با این رویکرد می‌توانید پذیرا بودن و احساس یک ارتباط مثبت را القا و ایجاد کنید. یاد بگیرید که چگونه با آن‌ها صحبت کنید. این ارتباط به ایجاد یک رابطه سالم کمک می‌کند. الگوهای ارتباطی خوب، پذیرا و صریح به شما کمک می‌کند تا پس از رسیدن نوجوانان به بزرگسالی نیز از مزایای یک رابطه سالم با آن‌ها بهره مند شوید.
دیدگاهتان را بنویسید