به تازگی مقاله‌ای به قلم «سیدمهدی فاطمی» در نشریه اندیشه آینده با عنوان «تاملی بر چرایی میل به قمار در ایران با استفاده از نماگرهای اقتصادی» منتشر شده است. آقای فاطمی در این مقاله به مفهومی با نام اقتصاد قمار اشاره می‌کند.
آقای فاطمی مفهوم اقتصاد قمار را اینگونه تعریف می‌کنند: رفتار اقتصای که بخصوص در جوانان و نوجوانان بیشتر دیده می‌شود و آن تلاش برای کسب درآمد سریع و هنگفت است حتی از فعالیت‌های پرخطر یا پرریسک مانند قمار، ارزهای دیجیتال، دلار، سکه، بورس بدون دانش، ثبت‌نام ماشین و غیره.
ایشان توضیح می‌دهند که چرا صنعت قمار در کشورهایی با اقتصادهای پیش‌بینی‌ناپذیر، درگیر با تنش‌های سیاسی و امنیتی، تداوم نرخ رشد منفی، و با جمعیت جوان توسعه پیدا می‌کند.
برخی مطالعات رفتارشناسی اقتصادی نشان می‌دهد که تمایل به مشارکت در قمار در شرایط رکودی افزایش می‌یابد و جذابیت آن در این است که ذهن انسان این فعالیت را اساسا ضدرکود می‌بیند و آن را راه میان‌بری برای فرار از وضعیت بی‌ثبات تحلیل می‌کند. جذابیت قمار مبتنی بر مقایسۀ فرصت-هزینه آن با «ارزش انتظاری» در سایر انتخاب‌های متعارف است.
گردش مالی قمار در ایران
در این مقاله براساس آمار و اطلاعات بانکی، گردش مالی قمار در ایران تنها برای سال ۱۳۹۹ معادل ۲ میلیارد دلار یعنی حدود ۱۰۰ هزار میلیارد تومان به پول امروز تخمین زده شده است.
این عدد خیره کننده را اگر بخواهیم کامل بنویسیم اینگونه می‌شود: 1,000,000,000,000,000 ریال و به عبارتی عددی ۱۶ رقمی با ۱۵ عدد صفر!
یعنی ۸۰ میلیون ایرانی به طور متوسط هر نفر 12,500,000 ریال در سال ۱۳۹۹ قمار کرده است. اگر این عدد را صحیح و بر اساس آمار معتبر فرض کنیم، شاید بتوان گفت بیشتر ایرانیان با پول واقعی قمار می‌کنند و در ماه حداقل ۱۰۰ هزار تومان از درآمد خود را صرف قمار می‌کنند.
با فرض اینکه همه ایرانیان شاغل بوده و به طور متوسط مبلغ ۵ میلیون تومان درآمد داشته باشند، هر ماه حدود ۲٪ از درآمد خود را قمار می‌کنند.
دیدگاهتان را بنویسید