افسردگی چیست؟ علل، علائم و روش درمان

اگر آمار ارائه شده صحت داشته باشد، چیزی در حدود 8 تا 12٪ از افراد ساکن انگلیس سالانه افسردگی را تجربه می کنند. بنابراین این فرصت مناسبی است که حتی اگر شما هم یکی از افرادی نباشید که به این وضعیت دچار بوده باشید، ممکن است کسی را تحت تأثیر این بیماری در اطراف خود بشناسید.

افسردگی چیست؟

افسردگی نوعی اختلال روانی شایع است که افراد در هر سنی را درگیر می‌کند. اما بعضی از آنها نسبت به سایرین حساس‌تر هستند. بررسی ها نشان می‌دهد ، افرادی که شرایط روحی خوبی ندارند، مثلا افراد مبتلا به بیماری های طولانی مدت و بیکاران بیشتر از سایر افراد به افسردگی مبتلا هستند.

اما افسردگی دقیقا چیست؟ خیلی اوقات افراد معتقد هستند که  احساس افسردگی می‌‌کنند. احساس آن‌ها این چنین است که گویا زندگی بر وفق مرادشان پیش نمی‌رود که البته پس از مدت کوتاهی، این احساسات از بین میروند.

از نظر پزشکی ، افسردگی زمانی است که احساس می کنید زندگی برای شما سخت شده است، یا زمانی که شرایط نامناسب روحی‌تان بیش از چند هفته ادامه داشته  یا دربازه‌های مختلف تکرار می‌شود.

علل شایع افسردگی

دانشمندان هنوز علت دقیق افسردگی را نمی‌دانند. با این حال، بسیاری از کارشناسان فکر می‌کنند که عوامل مختلفی در شروع آن نقش دارند ، از جمله:

ژنتیک: افسردگی می تواند در خانواده ها ایجاد شود. داشتن خویشاوند نزدیک با این شرایط می‌تواند خطر ابتلا یک شخص به افسردگی را افزایش دهد.

تفاوتهای بیولوژیکی و شیمیایی: طبق تحقیقات صورت ‌گرفته تغییرات فیزیکی یا عدم تعادل شیمیایی در مغز ممکن است در ایجاد افسردگی نقش داشته باشد.

هورمون‌ها: تغییرات هورمونی یا عدم تعادل در بدن ممکن است باعث افسردگی یا تحریک به آن شود. به عنوان مثال، بسیاری از خانم‌ها پس از زایمان، دچار افسردگی پس از زایمان می‌شوند.

تروما یا استرس: دوره های استرس زیاد، حوادث آسیب‌زا یا تغییرات عمده زندگی می‌تواند قسمتی از پازل ابتلای یک فرد به افسردگی باشد.

ویژگی های شخصیتی: داشتن اعتماد به نفس پایین یا بدبین بودن از علل شایع افسردگی است و می‌تواند خطر ابتلا به آن‌را بالا ببرد.

بیماری های دیگر: داشتن وضعیتی خاص از بهداشت روانی یا جسمی و یا مصرف داروهای خاص می تواند خطر ابتلا به افسردگی را در یک فرد افزایش دهد.

علائم فیزیکی افسردگی

نکته ای که باید در مورد شناخت افسردگی به خاطر بسپارید این‌است که این یک اختلال همیشه یک اندازه نیست. برای افسردگی علائم زیادی وجود دارد و ممکن است تجربه یک فرد با فرد دیگر کاملاً متفاوت باشد.

اما اگر گمان می‌کنید کسی که کسی یا خودتان افسرده هستید، می‌توانید از طریق علائم یادشده در پایین صحت آن‌را بسنجید:

کمبود انرژی یا احساس خستگی تمام وقت

احساس بی قراری و آشفتگی

مشکل در خواب (یا خواب بیش از حد معمول)

اشتهای ضعیف و نیز کاهش وزن متاثر از آن

سیگار کشیدن و یا نوشیدن بیش از حد معمول مشروبات الکلی و نیز استفاده از مواد مخدر

عدم علاقه به برقرارب رابطه‌‌جنسی

درد و رنج‌های جسمی غیرقابل توصیف

خودآزاری

علائم احساسی افسردگی

همانطور که ممکن است انتظار داشته باشید، علائم عاطفی بسیاری وجود دارد که می‌تواند به افسردگی برگردد. این علائم ممکن است اشکار بنظر برسد درحالی که همیشه اینطور نیست و گاهی تشخیص دقیق آن مشکل است. از جمله رایج‌ترین مواردی که می‌توان آنان را نشانه‌ای از افسردگی دانست، این‌ها هستند:

تمام وقت احساس غم و اندوه کرده و زیاد گریه می‌کنید.

هیچ علاقه‌ای به هیچ چیز نداشته و هیچ لذتی از زندگی نمی‌برید.

تمام مدت احساس اضطراب می‌کنید.

در تمرکز یا به خاطر سپردن چیزها مشکل دارید ، که این مورد در زمان تصمیم‌گیری برجسته است.

اعتماد به نفس و عزت نفس‌تان پایین است و تمایلی برای حضور در جمع خانواده و دوستان ندارید.

تحریک پذیرتر و بی تاب‌تر از حد معمول هستید.

احساس درماندگی و ناامیدی می‌کنید

احساس گناه دارید، انگار هرچیزی که سرجایش نیست تقصیر شما بوده است.

چه کمکی می‌توان به فرد یا افراد افسرده کرد؟

اگر چندین مورد از علائم فوق برای شخصی که شما می‌شناسید وجود داشته باشد، ممکن است شخص دچار افسردگی باشد. آنها همچنین ممکن است در مورد نگرانی‌های خود با کسی صحبت نکرده‌ باشند، بنابراین سعی کنید به آن‌ها نزدیک شده و آن‌ها را در شرایطی قرار دهید که احساس خود را ابراز کنند. اما مراقب باشید که چگونه به موضوع نزدیک می شوید. کنار‌آمدن چنین افرادی با عباراتی مانند که رنگ و بوی تشویق داشته و یا گفتن اینکه  “خودت را جمع و جور کن” هرگز مفید نبوده و اثری مثبت نخواهد داشت.

بهترین کاری که می‌توانید انجام دهید، این است که هنگامی که آنها را ترغیب کردید که شروع به صحبت کنند، به آن‌ها گوش دهید. اگرچه ممکن است شما برای ارائه مشاوره صلاحیت لازم را نداشته باشید و توانایی این‌کار در شما وجود نداشته باشد، اما می‌توانید به آنها اجازه دهید همه چیز را از سینه خود دورکنند و از هر راهی که تصور می‌کنید که می‌توانید به آن‌ها حسی مانند پشتیبانی بدهید، می توانند ارزشمند باشند.این می‌تواند به آنان حس ارزشمند بودن بدهد.

در همین حال ، اگر فکر می‌کنید که برای آنان مراجعه به یک پزشک می‌تواند راه‌گشا باشد، تلاش کنید تا آنان را ترغیب کنید که پزشک معالج خود را ملاقات کنند. در واقع تشویق آنان برای ملاقات فردی که بتواند برای بهبود وضعیت آنان کاری کند، کمک مناسبی است. درواقع مراجعه و مشورت با پزشکان معالج به آنان برای پیدا کردن اعتماد به نفس و روحیه برای بازگشت به زندگی و شناخت دوباره اهداف و انگیزه‌های زندگی می‌تواند یک راه‌حل مناسب و عملی باشد.

برگرفته از www.medicalnewstoday.com – www.caba.org.uk