گریه در خواب ممکن است برای نوزادان، کودکان، بزرگسالان و افراد مسن اتفاق بیفتد. بیدار شدن با چشمان اشکبار می‌تواند ناراحت‌کننده باشد. این مقاله به این موضوع می‌پردازد که چه چیزی باعث می‌شود افراد در خواب گریه کنند و چه زمانی باید به دنبال کمک پزشکی باشند. پس همراه زردنیوز باشید.
چه چیزی باعث می‌شود افراد در خواب گریه کنند؟
خوابیدن نوزاد در طول شب احتمالاً اولین چیزی است که اکثر والدین جدید آرزوی آن را دارند. نوزادان در خواب گریه می‌کنند زیرا عادت ندارند از یک مرحله خواب به مرحله بعدی بروند. با این حال، با رشد و تکامل نوزادان، آن‌ها کمتر از خواب بیدار می‌شوند، که به والدین آن‌ها اجازه می‌دهد کمی بخوابند. بزرگسالانی که از نظر عاطفی بسیار خسته هستند، از مشکلات سلامت روان رنج می‌برند یا اخیرا آسیب روحی‌ای را تجربه کرده‌اند، ممکن است هنگام خواب و بیداری اشک بریزند.
برای سالمندان، تغییرات فیزیکی، علائم زوال عقل، برخورد با جنبه‌های ذهنی و عاطفی پیری و استرس ناشی از تغییرات زندگی می‌تواند باعث گریه در طول چرخه خواب شود. در زیر چند دلیل احتمالی وجود دارد که چرا گریه در خواب رخ می‌دهد.
انتقال مرحله خواب
وقتی نوزادی متولد می‌شود، به زمان نیاز دارد تا خود را با چرخه خواب جدید خود وفق دهد. خواب شش مرحله دارد. خواب حرکت چشم سریع (REM) یکی از این مراحل است. به آن خواب سبک نیز گفته می‌شود. نوزادان نسبت به بزرگسالان زمان بیشتری را در طول خواب REM می‌گذرانند. نوزادان در خواب گریه می‌کنند زیرا عادت ندارند از خواب عمیق به خواب سبک بروند. این انتقال می‌تواند برای آن‌ها ناراحت‌کننده باشد و باعث شود با گریه از خواب بیدار شوند. با این حال، گاهی اوقات آن‌ها آرام می‌گیرند و به خواب ادامه می‌دهند.
اگر کودک شما بیشتر از حد معمول یا برای مدت طولانی بی‌وقفه گریه می‌کند، با پزشک اطفال او صحبت کنید.
هراس شبانه
هراس شبانه نوعی خواب‌پریشی است که وقتی بیدار می‌شوید نمی‌توانید آن را به یاد بیاورید. کودکان بیشتر از بزرگسالان این اختلال خواب را تجربه می‌کنند. هراس شبانه بیشتر در سنین 3 تا 7 سالگی رخ می‌دهد. تخمین زده می‌شود که 30 درصد از کودکان دختر و پسر دچار هراس شبانه می‌شوند. یک هراس شبانه می‌تواند بین چند ثانیه تا چند دقیقه طول بکشد. نشانه‌های آن می‌تواند شامل حرکت شدید در رختخواب، جیغ زدن و/یا راه رفتن در خواب باشد و می‌تواند باعث گریه در خواب و هنگام بیداری شود. در حدود سن 10 سالگی، میزان رخداد هراس شبانه به طور قابل توجهی کاهش می‌یابد.
کابوس‌ها
چه چیزی بدتر از خواب بد است؟ یک کابوس. احتمالاً به یاد دارید که در کودکی بیشتر از بزرگسالی کابوس می‌دیدید. با این حال، هر کسی در سن من می‌تواند آن‌ها را تجربه کند. بیدار شدن از یک کابوس می‌تواند باعث ایجاد احساس ترس، ناراحتی، لرزش و پریشانی در شما شود.
گاهی اوقات، یک کابوس می‌تواند آنقدر شدید باشد که باعث شود با گریه از خواب بیدار شوید. غیرممکن است که به طور کامل از هجوم رویاهای ترسناک به خواب جلوگیری کنید. اگرچه دانشمندان به طور کامل مطمئن نیستند که چرا مردم کابوس می‌بینند، آن‌ها معتقدند که این کابوس‌ها به نحوه پردازش احساسات و استرس‌های دشوار، مدیریت موقعیت‌های نامطلوب و برخورد با احساسات اضطراب‌آور در مورد رویدادهای آتی مربوط می‌شود.
احساسات یا اندوه سرکوب شده
هرکسی زمانی که با یک فقدان غم‌انگیز یا با یک آسیب روانی مواجه می‌شود، سوگواری متفاوتی دارد و با این احساسات متفاوت برخورد می‌کند. برخی از افراد می‌توانند به راحتی احساسات خود را ابراز کنند، از دیگران کمک بگیرند و به سرعت به زندگی ادامه دهند و پیش بروند. برخی دیگر ممکن است ترجیح دهند احساسات خود را نادیده بگیرند یا سرکوب کنند و از دیگران کناره‌گیری کنند. برخی افراد تمایل دارند طوری رفتار کنند که انگار همه چیز خوب است. آن‌ها در طول روز مشغول و فعال هستند، اما در شب، احساسات ناراحت‌کننده آن‌ها به شکل مشکلات خواب آشکار می‌شود.
هیچ راه درستی برای سوگواری برای از دست دادن یک عزیز وجود ندارد و گریه در خواب ممکن است روش طبیعی بدن شما برای مدیریت آن تجربه باشد. تماس با یک درمانگر یا متخصص سلامت روان می‌تواند به شما کمک کند تا آن احساسات ناراحت‌کننده را پردازش کنید، راه‌های مقابله را تعیین کنید و یاد بگیرید که آن را درمان کنید.
اضطراب و استرس
از مسائل کاری، مشکلات زناشویی، مشکلات خانوادگی و مشکلات مالی گرفته تا مشکلات سلامتی، زندگی می‌تواند پر از عوامل استرس‌زا باشد. اگر زندگی موقعیت‌های بسیار پیچیده‌ای را برای شما رقم زده است، بدن شما باید آن‌ها را پردازش کند. خواب از توانایی مغز برای ایجاد خاطرات عاطفی، توسعه رفتار همدلانه و تعدیل واکنش عاطفی پشتیبانی می‌کند. استرس و اضطرابی که احساس می‌کنید می‌تواند به صورت گریه در خواب ظاهر شود، زیرا مغز شما در حال کار بر تنش شدیدی است که در زندگی شما وجود دارد.
خواب‌پریشی
خواب‌پریشی دسته‌ای از اختلالات خواب است که شامل راه رفتن و صحبت کردن در خواب می‌شود. فردی که خواب‌پریشی را تجربه می‌کند، رویای خود را به صورت فیزیکی در زندگی واقعی اجرا می‌کند که می‌تواند شامل گریه باشد. اگر یکی از اعضای خانواده شما این اختلال خواب را داشته باشد، احتمال ابتلای شما نیز بیشتر است.
خواب‌پریشی با استرس، اضطراب و تغییرات عمده در عادات خواب تشدید می‌شود. این می‌تواند ایمنی فرد را به خطر بیندازد زیرا از محیط فیزیکی خود آگاه نیست. آن‌ها ممکن است ناخواسته با خوردن مواد سمی، افتادن از یک بلندی یا پله‌ها یا برخورد با اشیا به خود آسیب برسانند. اگر مکرراً خواب‌پریشی را تجربه می‌کنید، حتما از یک پزشک متخصص در مورد گزینه‌های درمانی و نکات پیشگیری کمک بگیرید.
افسردگی
افسردگی یک اختلال رفتاری رایج است که با احساس غمگینی، ناامیدی و از دست دادن علاقه به فعالیت‌هایی که زمانی لذت‌بخش بودند، مرتبط است. ارتباط بین مشکلات خواب و افسردگی مشهود است. 75 درصد از افراد مبتلا به افسردگی گزارش می‌دهند که مشکلاتی در به خواب رفتن و در خواب ماندن دارند. یکی از علائم افسردگی گریه بدون دلیل است.
افسردگی صبحگاهی
افسردگی صبحگاهی به عنوان تغییرات خلقی روزانه نیز شناخته می‌شود. این نوعی افسردگی است که هنگام بیدار شدن از خواب در صبح رخ می‌دهد. برخی از علائم عبارتند از خوابیدن طولانی‌تر از حد معمول، احساس ناامیدی یا بدخلقی زمانی که از خواب بیدار می‌شوید، انرژی کمی برای شروع برنامه صبحگاهی خود و داشتن چشم‌انداز ضعیف برای روز.
دلایل افسردگی صبحگاهی مشخص نیست. با این حال، محققان اظهار دارند که این موضوع به مشکلات ریتم شبانه‌روزی شما مربوط می‌شود. ریتم شبانه‌روزی چرخه طبیعی خواب و بیداری بدن شما است که عملکردهای ضروری را در طول روز انجام می‌دهد تا به شما کمک کند شب به خواب بروید و صبح از خواب بیدار شوید.
زوال عقل
زوال عقل با اختلالات خواب مرتبط است. محققان می‌گویند که علت آن به طور بالقوه به دلیل بی‌نظمی چرخه خواب و بیداری آن‌ها ناشی از انحطاط هیپوتالاموس و ساقه مغز است. افراد مبتلا به زوال عقل گزارش کرده‌اند که در به خواب رفتن، چرت زدن بیشتر در روز، تحریک‌پذیری بیشتر در عصر و بیدار شدن مکرر در طول شب مشکل دارند.
تغییرات در داروها
اگر مصرف داروی جدیدی را شروع کرده‌اید، مصرف آن را متوقف کرده‌اید یا دوز آن را تغییر داده‌اید، می‌تواند باعث مشکلات خواب شود. داروهایی که بر سیستم عصبی مرکزی تأثیر می‌گذارند می‌توانند چرخه خواب و بیداری شما را تغییر دهند. برخی از داروهایی که می‌توانند باعث بی‌خوابی شوند عبارتند از داروهای ضد افسردگی، ضد تشنج و داروهایی که برای درمان بیماری‌های قلبی عروقی یا دیابت استفاده می‌شوند. حتماً در مورد عوارض جانبی داروهایتان با پزشک خود مشورت کنید.
مشکلات پزشکی خاص
در نهایت، در برخی موارد، گریه در خواب ممکن است به دلایل عاطفی یا ذهنی نباشد. بلکه ممکن است گریه به دلیل یک وضعیت جسمانی باشد که باعث آبریزش چشم می‌شود. برخی از بیماری‌ها شامل آلرژی، التهاب ملتحمه (قرمزی چشم) یا مسدود شدن مجرای اشکی است. درمان این مشکل از تولید اشک در هنگام خواب جلوگیری می‌کند.
سخن نهایی
هر چند وقت یکبار گریه در خواب جای نگرانی ندارد. انسان بودن یعنی احساساتی بودن و گریه بخشی از پردازش این احساسات است. با این حال، اگر اغلب در خواب گریه می‌کنید یا توانایی شما در عملکرد صحیح را مختل می‌کند یا مانع از انجام فعالیت‌های روزانه‌تان می‌شود، مهم است که با پزشک یا روان‌درمانگر خود تماس بگیرید. آن‌ها می‌توانند به شناسایی بیماری زمینه‌ای کمک کرده و گزینه‌های درمانی را برای بهبود خواب و سلامت کلی ارائه دهند.
مطالب مرتبط: خواب آر ای ام (REM) چیست و چقدر موثر است؟
مطالب مرتبط: اثرات کمبود خواب بر بدن چیست؟
دیدگاهتان را بنویسید